“Wist jij dat de naam van de maand mei komt van Maja, de moeder van Mercurius” ? vroeg ik mijn vrouw.
“Neen” zei mijn vrouw. “Ik heb altijd geleerd dat mei een van de mooiste maanden van het jaar is en dat voor katholieke gelovigen dit de Mariamaand is, de moeder van Jezus, en dat in de maand mei, de mama’s in bloemetjes gezet worden en dat op 10 mei ook de moeders worden gevierd.
“Weet je wie er nog gevierd wordt in mei”? Mijn vrouw dacht diep na, maar bleef het antwoord schuldig.
“Van 11 tot 18 mei wordt de clitoris in de bloemetjes gezet” zei ik triomfantelijk.
“Wat” vroeg ze, alsof ze me niet goed begrepen had.
“Jaja, heel deze week wordt het gevoeligste plekje van de vrouw belicht” knikte ik beamend.
Mijn vrouw keek me bedenkelijk aan.
“Het staat hier zwart op wit”. zei ik
Clitoris Awareness Week.
In mijn hoofd maakte ik er een seksistisch grapje van. Helaas is dat helemaal niet de bedoeling van de initiatiefnemers. Na de International Day of Zero Tolerance to Female Genital Mutilation van 6 februari werd de week van 11 tot en met 18 mei internationaal omgedoopt tot “Clitoris Awareness Week”.
De initiatiefnemer van deze week is Clitoraid. Volgens de woordvoerster van deze organisatie, Nadine Gary, is de Internationale Week van de Voorlichting van de clitoris in het leven geroepen om de mysteries en de taboes rondom de belangrijkste plek van exclusief seksueel genot bij vrouwen weg te nemen.
De clitoris is een prachtig orgaan dat eeuwen is genegeerd en tot een taboe werd gemaakt en door bepaalde religieuze verenigingen en sekten ook vandaag nog als iets zondig en beschamend wordt beschouwd en daarom wordt verminkt”. aldus Gary.
Clitoraid werd opgericht in 2006. Sinds 2013 wil Clitoraid met hun initiatief de clitoris terug de plaats geven die het orgaan verdient.
De gedachte die achter deze actie steekt, is tweeërlei. Enerzijds willen ze op een ludieke manier het plezier dat het vrouwelijke knopje verschaft extra in de belangstelling zetten en anderzijds willen ze de wereldwijde verspreide praktijk van de vrouwenbesnijdenis aan de kaak stellen.
Vrouwenbesnijdenis gebeurt over het algemeen in culturen waar men de vrouw als het bezit van de man beschouwt. Men meent dat als de vrouw geen seksueel genot kan ervaren, de kans kleiner is dat ze vreemd zal gaan. Als een meisje niet besneden is, wordt ze daarom als onrein beschouwd. Voor de meeste vrouwen wordt dan een normaal seksleven haast onmogelijk en is plassen elke keer een pijnlijke bedoening. Vrouwenbesnijdenis is naast eergeweld ook een van de meest bekendste schandelijkste vormen van kindermishandeling ter wereld. Ook in België! Ook in onze Westerse landen worden meisjes op vakantie gestuurd naar het thuisland om daar genitaal verminkt te worden.
Het verminken van het gevoeligste plekje van het vrouwengeslacht noemt men clitoridectomie. Clitoridectomie wordt wereldwijd Female Genital Mutilation (FGM) genoemd, omdat het episch centrum van de vrouwelijke seksualiteit is verwoest.
Onthutsende cijfers!
Hoewel vrouwenbesnijdenis in België sinds 2001 strafbaar is, lopen er volgens het Instituut voor Tropische Geneeskunde van Antwerpen, in België ongeveer 4.000 meisjes gevaar besneden te worden. Ofwel gebeurt dit in België ofwel tijdens een vakantie in het land van herkomst. 2.500 van hen zijn jonger dan 5 jaar.
In meer dan 29 Afrikaanse landen gebeurt het courant.
- In Mali, Guinee en Sierra Leone, is het gemiddelde percentage besneden vrouwen hoger dan 80%, dit betekent dat bijna alle vrouwen besneden zijn.
- In Burkina Faso, Ivoorkust, Gambia, Guinee-Bissau, Liberia, Mauritanië, Centraal-Afrikaanse Republiek, Senegal en Tsjaad, ligt het gemiddelde percentage besneden vrouwen tussen 25 en 79%.
- In Benin, Kameroen, Ghana, Niger, Nigeria en Togo is het gemiddelde percentage besneden vrouwen laag, tussen 1 en 24%. Ook hier passen alleen sommige etnische groepen de praktijk toe. (Bron Unicef)
Maar ook in bepaalde gebieden van het Midden-Oosten en Azië en in Latijns-Amerika komt het voor.
Volgens UNICEF lopen jaarlijks meer dan twee miljoen meisjes het risico besneden te worden. Per dag ondergaan er ongeveer 6000 meisjes deze behandeling, dit is dus 1 per 15 seconden. Tussen de 100 en 140 miljoen vrouwen hebben reeds een besnijdenis ondergaan. Uit statistieken van het Kinderrechtenfonds van de Verenigde Naties Unicef blijkt dat momenteel bijna een op de vijf jonge meisjes in Afrika, nog steeds wordt gedwongen om deze marteling te ondergaan. Soms gebeurt de besnijdenis al direct na de geboorte. Meestal gebeurt het als het meisje tussen de vier en twaalf jaar is. Door de steeds toenemende druk van wereldorganisaties om deze levensbedreigende praktijk af te schaffen, hebben ondertussen verschillende Afrikaanse landen deze praktijk wettelijk verboden is.
Fysiek en psychisch gewelddadig en gevaarlijk
Traditioneel vindt de besnijdenis plaats buiten een ziekenhuis. Daarbij komt dat de behandeling wordt uitgevoerd door een vrouw die geen dokter is en in weinig hygiënische omstandigheden. Vaak wordt de “operatie” gedaan zonder verdoving en met primitieve middelen, zoals glasscherven of scheermesjes. Daardoor zijn de risico’s op complicaties zeer groot. Pijn, shock, bloedingen, open wonden en ontstekingen met infecties tot gevolg, onvruchtbaarheid en moeilijkheden bij de bevalling zijn maar enkele van de meest voorkomende gevolgen die een besnijdenis met zich meebrengt. http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland/article/detail/2212942/2015/02/10/Aangrijpend-filmpje-tegen-vrouwenbesnijdenis.dhtml
Wat is vrouwenbesnijdenis ?
Er zijn verschillende vormen van vrouwenbesnijdenis.
- Er is het wegsnijden, geheel of gedeeltelijk, van de clitoris en de huidplooitjes daarover
- Er is het wegsnijden van de clitoris, de kleine schaamlippen en soms ook de grote schaamlippen.
- Soms wordt de vaginale opening verkleind door het wegsnijden en aan elkaar naaien van de kleine, maar soms ook van de grote schaamlippen.
- Soms wordt de clitoris dan ook weggesneden. Er is het prikken, piercen, kerven in, schrapen of wegbranden van een deel van de geslachtsorganen.
Na de “ingreep” worden beide benen twee weken tegen elkaar gebonden zodat de wonde kan helen. Daardoor kunnen de meisjes vaak een maand niet lopen van de pijn.
Waarom vrouwen besnijden?
Er zijn geen redenen om vrouwen te besnijden. Volgens de Islam is het niet verplicht. Het staat noch in de Bijbel, noch in de Koran dat het moet gebeuren. Toch denken sommigen dat je besneden moet worden om een goede moslimvrouw te zijn. Veel culturen hebben de belachelijke denkwijze dat een vrouw niet van de geslachtsgemeenschap mag genieten. Ook zijn er die een besneden vagina mooier vinden dan al de onderling ongelijke uiterlijkheden van de schaamlippen. Sommige gemeenschappen zijn ervan overtuigd dat de schaamlippen en de clitoris mannelijk zijn en dus eerst moeten worden weggehaald om een echte vrouw te worden. Deze gedachten worden van generatie op generatie doorgegeven. Gewoonlijk heeft het te maken met tradities en met de samenleving waarin men opgroeit.
De organisatie Clitoraid doet ook wat de naam aangeeft. Zij helpen de clitoris en de schaamlippen hun functie terug te geven.
Doordat nu bekend is hoe het supergevoelige weefsel in de vulva loopt, zijn artsen in staat om de clitoris en de schaamlippen te herstellen van vrouwen die zijn verminkt door FGM. In bijna alle gevallen kunnen de gevolgen van een vrouwenbesnijdenis weggewerkt worden omdat het grootste deel van de clitoris zich immers inwendig bevindt en niet verloren is. De artsen scheiden niet enkel de aan elkaar genaaide schaamlippen, maar middels een revolutionaire techniek kunnen ze ook de clitoris reconstrueren. Chirurgen verwijderen hiervoor het littekenweefsel en halen de overgebleven clitoris wat meer naar buiten. De clitoris wordt blootgelegd, omhoog getrokken en weer vastgezet. Vrouwen kunnen daardoor weer zonder pijn en met genot vrijen.
Clitoraid schonk in 2009 115.000 euro aan de AVFE, een niet-gouvernementele vrouwenorganisatie die met dit geld in Bobo-Dioulasso (Burkina Faso) een medisch centrum bouwde waar besneden vrouwen hun clitoris gratis zullen kunnen laten reconstrueren. Volgens de AVFE zullen er ook vrouwen uit de buurlanden behandeld worden.
Clitoris reconstructies worden niet enkel gedaan in de ziekenhuizen van Clitoraid, maar ook in verschillende ziekenhuizen in België wordt deze herstelingreep uitgevoerd. Sinds maart 2014 wordt deze behandeling trtouwens integraal door de ziekteverzekering terugbetaald, reconstructie van de clitoris inbegrepen. Want vrouwelijke genitale verminkingen zijn een inbreuk op de mensenrechten.
CEMAVIE, het Medisch Centrum voor Hulp aan Slachtoffers van Besnijdenis, is een onthaalstructuur voor de behandeling van somatische en psychologische complicaties van vrouwelijke genitale verminking (VGV). Hier kan men terecht voor vragen en hulp.
Sinds vorig jaar is ook de VN gestart met een wereldwijde campagne tegen genitale verminking. Het is de bedoeling om op één generatie tijd een einde te maken aan deze praktijk.