Café’s zijn tegen de witte kassa.

Zoals ieder jaar gaat ook dit jaar onze wielerclub de uitdaging aan om in september de Mont Ventoux te beklimmen. Op 7 dagen wordt er naar Gigondas gefietst. Het is een klein, maar bekend wijndorpje op een goede 30 kilometer van de Ventoux. Daar logeren we. ’s Anderendaags vliegen we dan nog even de Mont Ventoux op.

Iedereen is op zijn eigen manier de trip aan ’t voorbereiden, maar bovenkomen op deze legendarische berg zal voor iedereen als een overwinning voelen. Stap voor stap bouwen we onze conditie op en verhogen we de intensiteit van onze trainingsritten. We zijn begonnen in het Waasland. Dan ging het richting West-Vlaanderen. Persoonlijk ben ik het meest gecharmeerd door het Pajottenland, een prachtig groen gebied waar we de groene koepelroute, de valleitjesroute en de Boerenkrijgroute naar hartenlust combineren. In juli begonnen we met het zwaardere werk en rijden we regelmatig naar de Ardennen.

Maar welke richting we ook rijden, elke trainingsrit eindigt steevast in ons stamcafé “Den trage trapper” bij Pascale en Franske. Vorige zondagavond zaten we er weer.

“Hoe is ’t met uw witte kassa?” vroeg Kenneth schalks aan Franske die net een glas afschuimde. Maar dat was zonder (letterlijk dit keer) de waard gerekend! “Zwijgt over die witte kassa hé!” bulderde hij vanachter zijn toog, zo hard dat hij zelfs de muziek overstemde. “Ik ben nu 8 jaar zo goed en zo kwaad mogelijk aan ’t proberen dit café uit te baten! En ja, wij serveren koude maaltijden. Ook garnaalkroketten en koninginnehapjes staan bij mij op het menu. Denk je soms dat ik alleen met pintjes tappen de boel zou kunnen rechthouden?! Pascale en ik staan wekelijks 70 uren paraat om jullie op de best mogelijke manier te verwennen…

Ja, in ’t weekend komt soms ons ma en de Marc helpen…als ik die moet gaan inschrijven en registreren, haal ik het er niet meer uit en stop ik!  Ik ben geen twee sterrenrestaurant hé! Wij hebben een kleine zaak en doen praktisch alles alleen. We hebben nog nooit met zo’n een kassa gewerkt en NU plots moeten we zo’n ding van 3.000 euro aanschaffen en betalen. Wij moeten investeren om ons te laten controleren. Dat ze het geld eens gaan halen bij de “grote” zelfstandigen, niet bij de ” kleine”. Nergens zie ik zo een controle-obsessie dan in België.

Denken ze nu echt dat ze met een witte kassa de fraude in België gaan oplossen? Ze zouden beter een witte kassa zetten bij de “doktoors” en bij de advocaten!”

Franske was duidelijk geen fan van de “witte kassa”.

Waarom is de horeca tegen?

De “witte kassa” moet tegen 1 januari 2016 een feit zijn in alle horecazaken die minstens 10 procent van hun omzet halen uit het serveren van eten. Naar schatting gaat het om zo’n 40.000 eetcafés en restaurants. Maar er gaan geruchten de ronde dat ook de gewone cafés zouden geviseerd worden. De “witte kassa” zal alle betalingen netjes registreren op zo’n manier dat manipuleren of frauderen onmogelijk wordt. De minister van Financiën hoopt zo op minstens 72 miljoen extra inkomsten voor de sociale zekerheid en rekent op 190 miljoen extra BTW- ontvangsten. Veel kleinere uitbaters van cafés, brasseries en eethuisjes zien een registratie niet zitten en zien de toekomst bijzonder somber tegemoet. Ze vrezen niet alleen de extra financiële kost. Ze vrezen ook een berg aan paperassen en veel meer administratie, waardoor ze nog minder uren per nacht zullen slapen. De prijs van een kasregister hangt af van talrijke factoren. In de eerste plaats van de behoeften en verwachtingen van de gebruiker. In de tweede plaats van het beschikbare budget. De prijzen variëren van 600 euro tot 20.000 euro afhankelijk van de beschikbare functionaliteiten.

Café- en restaurantexploitanten zijn ook bang dat de fiscus na het invoeren van de “witte kassa” zal merken dat hun omzet plots gevoelig stijgt. Ze hebben schrik dat de fiscale en sociale inspectiediensten retroactief in hun verleden zullen gaan graven. Die mogen immers in principe tot zeven jaar terug gaan. Dat zou tot een herziening van hun fiscale aanslag kunnen leiden en hen in nog grotere financiële problemen brengen.

Slecht nieuws voor de economie.

Natuurlijk is “zwartwerk” niet meer van deze tijd. Een witte horeca is belangrijk voor de werkgever, de werknemer, voor een eerlijke concurrentie én voor de belastingbetaler. Helaas zal wellicht ook de klant mee de dupe zijn van de invoering van de “witte kassa”. Ofwel zullen de prijzen fors verhogen. Negen van de tien uitbaters zegt dat te zullen moeten doen. Een pintje of een dinertje zal dan een vijfde tot de helft meer kosten. Ofwel wordt er minder personeel ingezet. Dan zal de bediening en de service er onder lijden.

Van de kleinere etablissementen zegt 20 % zich zeker geen witte kassa te zullen aanschaffen omdat ze van plan zijn in 2016 te stoppen met hun zaak. De horeca is één van de meest arbeidsintensieve sectoren. In totaal werken er in de Belgische horeca ruim 100.000 werknemers, waarvan velen deeltijds of met wisselende uren. Een café of restaurant kent immers geen strikte uren. Nu wordt er constant meer gewerkt dan wettelijk toegelaten is. Dat gebeurt vooral in weekends en op topdagen.  Voor de werknemers levert dit extra inkomsten op die zeer vaak “in het zwart” worden betaald. Hen volledig officieel laten werken betekent dus een serieuze aderlating zowel voor de uitbaters, als voor de medewerkers.

Meer dan 40% van de horeca-uitbaters zegt personeel te moeten ontslaan. Dat wil zeggen dat er meer dan 20.000 banen op de tocht zullen staan. In de hotels, restaurants en cafés werken vooral jonge mensen, laaggeschoolden en allochtonen. Een sanering van de horeca zal dus de job kosten van zeer kwetsbare mensen die het sowieso al niet zo gemakkelijk hebben om aan werk te geraken. Slecht nieuws dus voor een economie als de onze die het moet hebben van kleine ondernemers.

Compenserende maatregelen.

Daarom vraagt de horeca extra financiële compenserende maatregelen en vooral meer flexibiliteit op de arbeidsmarkt.

Dat moet zijn in de vorm van:

• een algemene btw-verlaging
• een verlaging van de RSZ, verdeeld over werkgevers- en werknemersbijdragen
• een verhoging van de toegelaten arbeidsduur, van 38 uur naar 50 uur
• de mogelijkheid om werknemers vrijwillig op een officiële manier langer te laten werken, als er veel werk is
• een versoepeling voor het aannemen van jobstudenten en invoering van flexi-jobs
• goedkopere overuren voor mensen die met een vast contract of voltijds in de horeca werken
• een gunstige belastingsvoet voor overuren
• minder administratieve verplichtingen

Om hun eisen kracht bij te zetten betoogden op 27 januari 2015 zo’n 500 horeca-uitbaters en personeelsleden in Brussel voor de redding van de sector en compenserende maatregelen. Ondertussen bleven in heel Vlaanderen honderden cafés en restaurants gesloten. Gerrit Budts, woordvoerder van Horeca Vlaanderen, wees erop dat men niet gekant is tegen de invoering van de “witte kassa”, als dat gebeurt binnen een economisch kader dat haalbaar is. Een delegatie betogers praatte met minister van Economie Kris Peeters (CD&V). Die beloofde te  werken aan een oplossing waarvan iedereen beter wordt. Uiterlijk tegen 1 oktober zou de regering met een pakket maatregelen over de brug komen. Sommige maatregelen zouden reeds op 1 juli ingevoerd worden, een half jaar voor de “witte kassa” verplicht wordt.

Hopelijk zijn de voorgestelde begeleidingsmaatregelen geen druppel op een “hete plaat”.

En het BTW-bonnetje?

BTW-bonnetjes spelen nu een cruciale rol bij de huidige btw-fraude. Met de invoering van de “witte kassa” zal ook de folklore rond het BTW- bonnetje verdwijnen. Het kasticket zal dan immers gelden als BTW-briefje Tenzij er problemen opduiken met de werking van de “witte kassa”. De wet zegt dat ingeval van defect er nog wel een BTW-briefje moet uitgeschreven worden.

Wedden dat de “witte kassa” …. het vaak zal laten afweten …. en dat het gefoefel met BTW-briefjes nog niet voorbij is?!

Spreuk van de week:

“Een schaap moet je scheren, niet villen”.